"ซิสเตอร์เปรมจิต....ผู้พลิกหน้าพระคัมภีร์"
|
การจากโลกนี้ไปของสมาชิกในคณะฯ แต่ละครั้งๆ ฝากบทเรียนไว้กับสมาชิกที่อยู่เบื้องหลังแตกต่างกันไป
สมาชิกอาวุโสหลายท่านที่จากไป ทำให้สมาชิกรุ่นเยาว์เกิดจิตสำนึกว่า แล้วฉันล่ะ จะมีโอกาส ดำเนินชีวิตยืนยาวอย่างดี มีความสุขในฐานะนักบวช และมีบุญได้สิ้นใจในศีลในพรของพระ ได้ตายในอาราม เหมือนกับคุณยายไหมหนอ..
สมาชิกที่ดำเนินชีวิตอยู่ตามวัด ตามโรงเรียน ปฏิบัติหน้าที่การงานแห่งการอภิบาล-แพร่ธรรมเป็นเวลานานหลายสิบปีต่อเนื่อง เป็นที่รู้จักมักคุ้นของพระสงฆ์ และฆราวาสตามสถานที่ต่างๆ มีผู้คนมาร่วมพิธีปลงศพอย่างล้นหลาม สร้างความปราบปลื้มหัวใจให้กับสมาชิก แต่ก็กระซิบถามตัวเองเบาๆ ว่า งานปลงศพของฉัน จะลบสถิติแขกที่มาในงานนี้ ได้ไหมหนอ..
สมาชิกบางท่านที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายในอารามศูนย์กลาง จนไม่สู้เป็นที่รู้จักกว้างขวางของพี่น้องสัตบุรุษ มักจากเราไปอย่างเงียบๆ สร้างความอิจฉาได้ไม่น้อยในใจของสมาชิกบางคน ที่ใคร่อยากเลียนแบบชีวิตที่เรียบง่าย สมถะของซิสเตอร์ ให้สมกับเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์ผู้ถูกตรึงบนกางเขน
|
และแล้ว เมื่อซิสเตอร์อันเดร เปรมจิต ปทุมราช ผู้มีฉายานามที่หลายคนในอารามรักกางเขน แห่ง จันทบุรี เรียกท่านว่า “นายอำเภอ” ด้วยอุปนิสัยของการชอบติดต่อกับผู้คน รู้จักประชาชนทั่วไปของซิสเตอร์นั่นเอง รวมทั้งพรสวรรค์ในการบีบนวดได้สร้างเสน่ห์ให้กับตัวซิสเตอร์เป็นอย่างมาก
วันจุติมาบนโลกนี้ของซิสเตอร์ กับวันจุติบนโลกสวรรค์ชั้นนั้น ช่างเหมาะเจาะตรงกันเหมือนพระเจ้าทรงกำหนด คุณแม่โรสลิน ศรีไพร กระทอง ได้กล่าวประโยคที่ทำให้สะดุดใจ ระหว่างกล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมพิธีปลงศพว่า...ซิสเตอร์เปรมจิต ได้เปิดหน้าพระคัมภีร์ ของการเตรียมพร้อมในชีวิตบนโลกนี้ เพราะเราต่างไม่รู้วันเวลาของพระเจ้า ที่ทรงเตรียมไว้สำหรับเราแต่ละคน และวันที่จะทรงเรียกเรากลับไปหาพระองค์
ขอบคุณซิสเตอร์เปรมจิตด้วยหัวใจ ขอบคุณที่ให้บทเรียนแห่งการเตรียมพร้อม และขอให้ซิสเตอร์ได้รับสมญานามว่า “ผู้ว่าราชการของพระเจ้า” บนสวรรค์ชั้นนั้นเทอญ...
--กลับสู่ "บทความ..เก็บตกชีวิต"--