ความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสอนเรานั้น เป็นความรักแบบไม่มีเงื่อนไข หรือรักแบบไม่หวังผลตอบแทน ภาษาฝรั่งเรียกว่า Agape ความรักแบบนี้แหละที่นักบุญเขาปฏิบัติกัน เพราะเป็นความรักที่ประเสริฐสุด เป็นความรักที่เสียสละ เสียสละได้แม้กระทั่งทุกสิ่งที่ตนมีอยู่ ยอมทน ยอมเจ็บ ยอมให้เหน็บ(แนม) ยอมหมดตัว ให้ได้แม้กระทั่งชีวิต เหมือนที่พระเยซูเจ้าทรงมอบชีวิตบนไม้กางเขนเพื่อเรา

นักบุญเปาโลได้พูดถึงความรักไว้ในจดหมายถึงชาวโครินทร์ฉบับที่ 1 13 : 13 ว่า

"ขณะนี้ยังมีความเชื่อ ความหวัง และความรัก อยู่ทั้งสามประการ
แต่ที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดทั้งหมด คือ ความรัก"

เห็นไหม ว่าอานุภาพของความรักมีพลังแค่ไหน กิจการใดก็ตามที่เติมความรักลงไป จะทำให้เกิดคุณค่ามากกว่าที่เป็น หากทำอาหารด้วยความรัก อาหารนั้นก็จะอร่อยมาก หากทำความสะอาดบ้านด้วยความรัก บ้านนั้นจะสะอาด น่าอยู่มาก หากเรียนด้วยความรัก คนนั้นจะตั้งใจเรียน ขยันอ่านหนังสือมาก การเรียนก็จะดีขึ้น แม้บางคนค่อนข้างฉลาดน้อยก็ตาม

คนเราจะบอกว่าตนเองมีความรักได้ ก็ต่อเมื่อได้มอบความรักนั้นให้ผู้อื่น ความรักนี่ก็แปลกดีนะ.. จะมีก็ต่อเมื่อให้ ถ้าไม่ให้ก็แสดงว่าไม่มี ถ้าให้น้อยแสดงว่ามีน้อย ถ้าให้มากแสดงว่ามีมาก อยากมีมากหรือมีน้อย คุณเป็นคนกำหนด และต้องแสดงออกมาเอง ความรักไม่ต้องไปหาที่ไหน มันอยู่ใกล้ๆแถวหัวใจของเราแต่ละคนนั้นแหละ ขอย้ำ..เราจะรู้ตัวว่าเรามีความรัก ก็ต่อเมื่อเราให้ความรักแก่คนอื่นนะ...

 

- กลับสู่..พระวาจาน่าคิด -